زندگی تنها در سکوت طبیعت داخل یک چادر برزنتی دور از شهر و حتی روستا زیباست ، اما سختی های فراوانی برای زنبورداران دارد. گرما و سرما ، بادهای شدید ، حیوانات وحشی ، نداشتن امکانات بهداشتی و حصاری در برابر اشرار از یک سو و سختی بارزدن شبانه کندوها به کامیون در حالی که ترس از نیش زنبور مانع از کمک دیگران است و تحمل تنهایی و غربت از سوی دیگر تبدیل به بخش جدایی ناپذیر زندگی زنبورداران شده است.
از طرف دیگر حرفه پرورش زنبور عسل در سال های اخیر رشد خوبی داشته است. سطح مالی مردم ارتقاء یافته و حالا توان خرید عسل های باکیفیت را بیشتر از گذشته دارند. عسل های تک گلی آرام آرام جای خود را در فروشگاه ها باز می کنند. نیاز به وجود آمده برای سایر محصولات زنبورعسل نظیر ژله روآیال ، گرده گل ، بره موم و شاید در آینده ای نزدیک نیش زنبور عسل نوید آینده ای روشن را برای این حرفه می دهد.
یکی از دلایل سختی های فراوان و بازده پایین در حرفه زنبورداری که آن را در ردیف مشاغل سخت کم درآمد قرارداده ، ابتدایی بودن وسایل و کم بهره بودن زنبورداران ما از تجهیزات و امکانات نوین موجود در دنیا است.
برنامۀ ما معرفی اینگونه تجهیزات یا طرح ایدۀ به کارگیری آنها است. در حال حاضر بهره مند شدن و استفاده از برخی از این امکانات دور از ذهن به نظر می رسد اما شاید مثل کارخانۀ سوران پلاست مهاباد که ایدۀ تولید کندوی پلاستیکی را در کشور محقق کردند مجموعه های دیگری باشند که پتانسیل ایجاد و بهره مندی از این امکانات را داشته باشند.
موانع بزرگی برای اجرای این ایده در واحد های زنبورداری ما وجود دارد اما به نظر می رسد اجرای آن در ایران می تواند بخشی از مشکلات زنبورداران را مرتفع نماید .
در شرایط اقلیمی کشور ما زنبورداران برای اقتصادی شدن فعالیتشان باید چند مرتبه در سال کلنی هایشان را به مناطق مختلف کشور کوچ دهند که گاهی فاصله این جابه جایی ها از 1500کیلومتر هم فراتر می رود . استقرار کندوها برروی تریلرها با عث سرعت عمل بیشتر زنبوردار برای کوچ دادن کندوها می شود.
این تریلر ها اتاقک کوچکی برای کار و استراحت زنبوردار دارند که باعث رفاه بیشتر وی در محل استقرار کندوها شده و او را از خطر حمله حیوانات و ناملایمات آب و هوا تا حدی مصون نگه می دارد و از طرف دیگر کارگاهی کوچک و کارا برای او است.
یکی از مشکلاتی که زنبورداران ما با آن مواجه هستند تأمین امنیت کندوها از شر سارقین و یا حتی افراد کنجکاو است . در این تریلرها می توان از تجهیزات امنیتی مناسب استفاده کرد و تا حد زیادی این مشکل برطرف می شود.
سرمای هوا یکی از دلایلی است که مانع از ادامه فعالیت زنبورداری در زمستان می شود. در اتاقک این تریلرها می توان با ایجاد دمای مناسب حتی در زمستان نیز برخی اقدامات ضروری را برای کلنی ها به اجرا درآورد.
امکان دارد طرح چنین ایده ای به دلیل هزینه های بالای آن مضحک به نظر برسد. به هر حال هزینه های بالای ماشین آلات و خودرو در کشور با درآمد حاصل از فروش عسل زنبورداران هیچ نسبتی ندارد.
این نکته صحیح است اما امروز در کشور اقشار مختلفی به زنبورداری مشغول هستند . شاید افرادی باشند که بالقوه امکان اجرای چنین طرح هایی را داشته باشند. مثلا در بین کامیون داران تعداد بسیار زیادی زنبوردار وجود دارد. شاید صاحب یک تریلی بخواهد ایام بازنشستگی خود را صرف زنبورداری کند . آیا این ایدۀ خوبی برای چنین فردی نیست. از طرف دیگر اگر کسی بتواند چنین ایده ای را اجرا نماید منافع حاصل به سبب تعداد بیشتر کوچ در طول سال و مدیریت بهتر کلنی ها می تواند چند ساله هزینه های اجرای آن را بازگرداند .
مورد قابل ذکر دیگر اینکه همیشه این تریلرها نباید اینقدر مجهز و گران قیمت باشند . بلکه ایجاد نمونه های کوچک و ارزان تر آن هم می تواند منافع بسیاری داشته باشد.
حتماً تریلرهایی را که نیروی انتظامی در شهرهای بزرگ برای جمع آوری موتورسیکلت های متخلف از آنها استفاده می کند دیده اید. با تبدیل چنین تریلرهایی به زنبورستان سیار می توان بیش از 60 کلنی را روی آن مستقر کرد و با خودرو نیسان هم قابل جابه جا یی است.
